Op woensdag 22 februari 2017 ben ik samen met mijn ouders naar het Anne Frank Huis gegaan.

Het Anne Frank Huis is een bijzonder museum. Anne Frank is hier ondergedoken tijdens de Tweede Wereldoorlog.  In dit huis heeft Anne Frank ook in de Tweede Wereldoorlog haar dagboek geschreven.

In het huis kan je van alles vinden, stukjes uit Anne haar dagboek en alle kamers waar ze gewoond hebben. De kamers waren allemaal leeg omdat Otto Frank, de vader van Anne die de oorlog overleefd heeft, dit als wens had. De Duitsers hadden namelijk alle spullen mee genomen nadat de onderduikers verraden waren Er was wel een makette gemaakt van hoe het eruitzag, ook hing in iedere kamer een foto met hoe het eruit zag en er stond ook bij wie er hebben geslapen/ gewerkt / gewoond.  

De mensen die ondergedoken waren in het huis:

  • Otto Frank: geboren op 12 mei 1889. Overleeft de oorlog en overlijdt op 19 augustus 1980.
  • Edith Frank-Hollander: geboren op 16 januari 1900. Overlijdt in een vernietigingskamp.
  • Margot Frank: geboren op 16 februari 1926. Overlijdt aan tyfus in een concentratiekamp.
  • Anne Frank: geboren op 12 juni 1929. Overlijdt aan tyfus kort na Margot in een concentratiekamp.
  • Herman van Pels: geboren op 31 maart 1898. Is vermoedelijk vergast in een vernietigingskamp.
  • Auguste van Pels-Rottgen: geboren op 29 september 1900. Overlijdt tijdens het transport van Bergen-Belsen naar concentratiekamp. (april of mei 1945).
  • Peter van Pels: geboren op 8 november 1926. Overlijdt in concentratiekamp.
  • Frits Pfeffer: geboren op 30 april 1889. Overlijdt in concentratiekamp Neuengamme.

De mensen die de onderduikers hielpen:

  • Miep Gies- Santrouschitz: geboren op 15 februari 1909. Overlijdt op 11 januari 2010.
  • Johannes Kleiman: geboren op 17 augustus 1895. Overlijdt op 28 januari 1959.
  • Victor Kugler: geboren op 6 juni 1900. Overlijdt op 14 december 1981.
  • Bep Voskuijl: geboren op 5 juni 1919. Overlijdt op 6 mei 1983.

Maandag 6 juni 1942 duiken Otto, Edith, Margot en Anne Frank onder. Een week later volgt de familie Van Pels: Hermann, Auguste en zoon Peter. Vier maanden later voegt Fritz Pfeffer, een bekende van de familie Frank, zich bij hen in.  De onderduikers zitten 24 uur per dag binnen. De gordijnen van het Achterhuis blijven altijd dicht, zodat de buren hun niet konden zien. Overdag als er beneden in het magazijn wordt gewerkt, moeten zij stil zijn. De benauwdheid van de schuilplaats en de angst voor ontdekking zorgt voor veel spanning.

Kamers:

  • Kamer Otto, Edith en Margot Frank: de slaapkamer van hun wordt ook gebruikt door de familie Frank als huiskamer. Anne is hier vaak te vinden.
  • Kamer Anne Frank en Frits Pfeffer: Anne moet een kamer delen met Frits en dat leidt regelmatig tot flinke ruzies. Het valt Anne zwaar dat ze niet naar buiten kan. In haar dagboek kan ze haar hart luchten, ze schrijft er vaak in.
  • Kamer Hermann en Auguste van Pels en gemeenschappelijke huiskamer: de slaapkamer van Hermann en Auguste is tevens de huiskamer en keuken. De onderduikers brengen er veel tijd door. Er wordt hier gekookt, gegeten, gestudeerd, gelezen, gelachen en geruzied.
  • Kamer Peter van Pels: Peter heeft als enige van de onderduikers een eigen ‘kamer’. De trap in zijn kamer leidt naar de zolder, die wordt vaak gebruikt voor de opslag van levensmiddelen. Anne en Peter zitten vaak op de zolder. Het is een plek waar ze naar buiten kunnen kijken en alleen kunnen zijn.

 

dit was de kamer van Anne Frank en Fritz Pfeffer

 

 

 

Ik was erg nieuwsgierig naar dit museum. Ik vond het moeilijk voor te stellen wat ik kon verwachten. Het verhaal over Anne , waar ik met mijn ouders over gesproken heb, zorgde ervoor dat ik dit museum graag wilde bezoeken.

 

 

Ik vond het een interessant museum. Ik vond het interessant om te zien hoe het er in die tijd uitzag.. Ik weet zelf niet of ik het zo lang had kunnen vol houden in zulke kleine ruimtes. Als je daar rond loopt kan je je goed voorstellen dat het een hele moeilijke tijd voor de onderduikers is geweest. Er stonden ook af en toe teksten uit Anne haar dagboek op de muur, deze maakte indruk op mijn. Ze zeggen veel over hoe Ane zich gevoeld moet hebben.

Eens zal deze verschrikkelijke oorlog toch wel aflopen, eens zullen wij toch weer mensen en niet alleen Joden zijn.

 

Ik weet wat ik wil,

heb een doel,

heb een menig,

heb geloof

en een liefde.

 

Ik vond het een zeer interessant bezoek daarom geef ik het museum ook een 8. Ik raad dit museum anderen aan. Iemand die dit museum bezoek moet wel bedenken dat het een eenvoudig museum is in hoe het eruit ziet, maar het verhaal er achter heeft wel heel veel indruk op mij gemaakt.